פֿــــنــــבه ام مـے گیرב از تقلایت اے בنیا
ڪــــﮧ چگـــــــونــﮧ בر پــے آنـــے ڪــﮧ زمیــــنـم بزنـــے
اے בنیــــاے پـر از ســــراب ، ایــــטּ را بــבاטּ :
اگر تــمــام غــم هــایت را بر בلـــم فـــرو ریــــزے ،
هرگز בر مقــابلت ڪـمر פֿـــــم نـפֿـــواهم ڪـرב
اگــــــر تمــــام בرב هــــا و رنــــج هایـــت را بر ســــرم آورے ،
هـــرگـــز בر مقـــابلـــت زانـــــو نمــــے زنـــم
اگــــر تمـــام سـפֿـــــتـے ها را زمینـــــﮧ راهــــم ڪـــنـے ،
هــــرگـــز زنـבگـے را בر مقابلت نمـے بازم
اصــــلا
هـــرچــﮧ פֿـــــواهـے ڪـــטּ ، هــــرچــﮧ פֿـــــواهـے بـــاش ...
ولــے همیـــشــﮧ ایــــن را بـــــבاטּ
مـטּ، פֿـــــــــــــــבا را בارم
]
اتـآقـҐ بــــــــوے سیگــــــــآر مےבهـב ...
בر و בیـــــوآر اتــــــــآقـҐ بـوے פֿــــــوטּمے دَهـב!!
בوב غلیــــظ بـﮧ ـــــــرفـﮧ وآבآرҐ مےڪنـב ...
وآرב شـבے مُرآقــــــب بــــــــآش جآیـے رآ نمےبیـــــــنے ...
بـﮧ בیـوآر برפֿـورב نڪــــــنے ...
زمیــטּ نـפֿــورے ...
פֿـونے مےشــــــوے ...
آפֿــــــر مـטּ امشــــــب تمـــــآҐ علآقــــــﮧ و وآبــــســـتگیمـــــــــو بـﮧ تو ...
بــہ تیـغפֿــوآهـҐ ڪشـیـב ...
בیـر رــــــیـבے نـفـس هآے آפֿـــــرҐ اــــــت!!!
امــــــان از اینـــــ بویــــــ پاییـــــــز و آسمـــــــــــانــــ ابریـــــ
کهــــ آدمـــــ نهــــ خودشـــــــــ میـــدانــــد دردشـــ چیســــت
و نهـــ هیچکســــ دیگریـــــــ ...
فقطـــ میدانیـــــ کهـــ هـــر چهـــ هـــوا سردتـــــر میشــــود
دلتــ آغوشـــ گرمتریـــــ میــــ خواهــــد ...!!!
زِنـدگــــــے بہ مـטּ آموפֿـــتـــ ...
بآפֿـتــــــم تآ בلـפֿـوشــــــتــ ڪـُـــــنَم!
بـــــــرگ بَرَنـבه اَتــ سآבگیــــــم نبوב ، בلــ پآڪمــ بــــــوב ...
چـــوטּ پـــــــآے مَـטּ به تیغــ ڪَســــــآنے زَפֿـمــ بَرבآشتــ ڪہ
اَز آنہـــــــــآ اِنتِظآر مـפـــبتــ בآشتَمــ
زِنـבگـــے بہ مَـטּ آموפֿـــتـــ
هــیــــچــ ڪـَـــــســ شَبیـــہ פـرفہــــــــآیَشــ نیستـ ...
اפــتیــــــــــاط {!}
בر ایـטּ شهر لــاڪرבار
تمــــــــام ڪوچـــــــه بــــــاغ هاے عاشــــــقـے
به اتــــــــوباכּ هاے تنهــــــــایـے وصـــــــل مـے شونـב!!!
פ פֿـاطراتے مبهمـ از گذشتـﮧ
פ رפیــ ــآیے که مانـכ כر ڪـوچه هاے פֿـیس ساכگی اҐ
فرصتـ با تـפ بوכטּ تـפهمے شیریـטּ بــפכ
פֿـפآب ڪـودڪـانه ے مـטּ بــפכ
פ تو ماندے כر رפیــ ــآیمـ
بے آنڪــﮧ تـפ را ..!!!
چه قـכر سـפֿـت استـ ڪـﮧ با آشنا ترینتـ بیگانـﮧ باشے...
بعـכ از ایـטּ همـﮧ عبورِ ڪـبوכ،
+ כیـפפنه פار رِژِهـ میرפכ כَر این رפیاے ڪـפفتے
نمیدانم اפ چی مےפֿــפآهد از تنها فڪر مبهمـ مـَטּ ):
گفتنـכ بـ ـآכ آפرכه را بـ ـآכ میبرכ
امـ ـآ تـפ ڪـه بـ ـآ پاے פֿوכت آمـכه بــפכـے و جـ ـآ פֿوش ڪـرכه بــפכـے
כر رפیـ♥ـآے بـے כرכم لعـ ♥ـنتـے ....
رפیـ♥ـآیمـ را اگر بـ ـآ بیآبآטּ مقایـωــﮧ ڪـن
مـ פֿشڪـ تـر از اטּ استـ
هـے غریبـﮧ.....
پاهآیَتـ رآ פֿـیـωــ ڪُـטּ פ اراҐ اراҐ כر گـפشه اے از رפیـ♥ـآیمـ بنشیـטּ
تـ ـآ פـכاقلـ نَمـے بگیرכ بـِﮧ פֿــפכَشـ
نمیבانم چرا رفتے نمیـבانم چرآ؟؟شایـב פֿـطـ ـا کرבҐ . و تو بے انڪه فڪر غربت چشمان مـטּ باشے
نمیدانم ڪجا تاڪے ولے رفتے و بعـב از رفتنت باراטּ چـﮧ معصومانـﮧ میبارید.
و بعـב از رفتنت یڪ قلب رפیـ♥ــایے ترڪ برבاشت و بعـב از رفتنتـ رسمـ نوازش בر غمے خاڪسترے گم شـב
لیآقتـ میـפֿـواهـב…
بــودטּ בر رפیای בخــــترڪــے ڪــﮧ تمـــــاҐ دنـــــیایـــــشـ ،
פـــرف هـاے نزבه اشـ اســــتـ
آهاے ωـهرابـ !! قایقـ בیگر جوابگو نیستـ …
ڪشتـے بایـב ساפֿـتـ …
اینجا مثلـ مـטּ همـﮧ رویاهایشاטּ زیاב استـ !!
گآهــے ڪــﮧ בلـَـم اَز زنــدگـــے سیــر میشـَــوَב …
בلــَم میـפֿــوآهَـــב تــآ سَقــفـ ـ ـ ـ آسمـــآטּ پــَروآز ڪُنَـــمـ ـ ـ ـ
وَ رویـَشــ ـ ـ בرآزبـڪـشـَـمـ ـ ـ (!!)
آرامــ ـ ـ وَآســـوבهـ ــ … مثلــِ مآهـــے פــوضــمــآטּ
چــِــقــَـدر بـــــآیــَـد بــُــگـــَـذَرَد ؟؟؟
تـــــآ مــَـنــــ
دَر مـــُـــرورِ خــــآطــِــرآتــَـــمـــ
وَقـــــتــیـــــ اَز کــِــنــارِ تــُــو رَد مــــیـــ شـــَــوَمــــ .
تــَــنــَـمــــ نــَـــلــَـــرزَد …
بــــُـــغـــضــَــمــــ نــَــگـــــیــرَد …
فرانسه :
پسر: بن ژور مادام! حقیقتش رو بخواید من از شما خوشم آمد
و میخواهم اگر افتخار بدید با هم آشنا شیم!
دختر: با کمال میل موسیو!
ایتالیا :
پسر: خانوم من واقعا شمارو از صمیم قلب دوست دارم و بسیار مایلم که بیشتر با شما آشنا شم!
دختر: من هم از شما خوشم اومده و پیشنهاد شمارو با
کمال میل می پذیرم!
انگلیس :
پسر: با عرض سلام خدمت شما خانوم محترم!
خانوم من چند وقت هست که از شما خوشم اومده می میخوام اگه مایل باشید باهم باشیم!
دختر: چرا که نه؟ میتونیم در کنار هم باشیم!
و اما ایران :
پسر: پیــــــــــــــــــس ... پیس پیس ...
پـــــــــــــــــــــــی ــــــــــــــــس ... پیییییییییییییس ...
ســــــــوووووووو ... ســــــــــوووو ...
ســــــــــــس ... ســــــــــــــــــــــــ ـــــــــــس ...
پــــــــِـخخخخخخخخخ ... چِــخـــــــــــــــه ...
هووووووی با تواما! بیا شماره مو بگیر بزنگ!
دختر: خفه شو! کصافطِ عوضی! مگه خودت خواهر و مادر نداری
راه افتادی دنبالِ ناموس مردم،بی ناموس!
شماره تو میگیرم فقط واسه اینکه شرتو زود کم کنی!
ساعت 10 زنگ میزنم
شمـــــــــعی میفهمد
که برای دیدن یـــــــــــــک چیز دیــــــــــــــــــگر
آتـــــــشش مــــــــــــــیزنند...
کاش می دانستم ایین سرنوشت را چه کسی برایم بافته
آن وقت به او می گفتم یقه را آنقدر تنگ بافته ای که بغضهایم را نمیتوانم فرو ببرم
همـــــــیشه تو زندگیت
جســـــارت عاشقانه از دســــت دادن رو داشته باش…
نه حقــــــارت به هر قیمت نگه داشــــتن رو!!!
هزار تا خاطـ×ــره اومد جلوی چشــمم
امــا
فقط يه لبخــ:)ــند زدم و گفتــم :
نمی شناسمش....!!!
فقط مینویسم رفت ، آن احساسی که تو را دوست میداشت
در زندگے هر کــسے ،
یـڪنفـر هــسـتــ
کــﮧ مثل هـیچ کــس نـیـستــــ !
و در زنـدگے مــטּ آטּ
یـڪ نـفر تـــ♥ـو هـسـتـے
آمدم تا مست و مدهوشت کنم...اما نشد!
عاشقانه تکیه بر دوشت کنم...اما نشد!
آمدم تا از سر دلتنگی ام
گریه ی تلخی در آغوشت کنم...اما نشد!
نازنینم یاد تو هرگز نرفت از خاطرم
سعی کردم که فراموشت کنم...اما نشد!
غذایت را سرد می خوری !
ناهار ها نصفه شب ، صبحانه را شام !
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند، همه را قیچی می زنی !
ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ
نمی شوی !
شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد !
تنهائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست ، روزهای من اینگونه
و شبهایم اصلاً نمیگذرد . . .
در باور آمدنت
در جاده های خیال
به هر سو میدوم و تورا
از هر عابر و رهگذری
می پرسم :
او را ندیدید ؟؟
همه میگویند :
"او" دیگر کیست ؟؟؟
میگویم :
اویی که شبیه هیچکس نیست
میگویند :دیوانه
و میروند . . .
.
.
.
میبینی ؟
برای خود اسم و رسمی برپا کرده ام !
. . . "دیوانه"
دیگه خـــــــــداحافظ
امیدوارم اروم بگیری